-
Τι καλά που περνούσαμε στο σχολείο…Ούτε βάσανα ούτε ανησυχίες
Το πολύ-πολύ να στεναχωριόματαν που ο διπλανός δεν μας “δίνει γόμα” ή να χωρίζαμε το θρανίο στη μέση.
Το καλύτερο όλων ήταν μάλλον Οι “Ατάκες”
Συμληρώστε ελεύθερα!
(Τώρα βέβαια μερικά έχουν ένα στόμα…άστα να πάνε…Εμάς μ’ενα “καθρεφτάκι” λύνονταν όλα)
Το λέγαμε σε στιγμές που μας κορόϊδευαν κι εμείς μέσα από αυτήν την ατάκα, προσπαθούσαμε να κάνουμε την μεγάλη ανατροπή.
Άλλη θρυλική ατάκα που σε όποιον την χρησιμοποιούσαμε, του κάναμε τη μούρη κρέας!
Πόσα καθρεφτάκια έχουμε πει σε όλα τα παιδικά μας χρόνια; Ήταν για εμάς ένα πολύ ισχυρό μέσο προστασίας από προσβολές. Βέβαια κατά πόσο έπιανε δεν μπορώ να ξέρω…
Μιλάμε για τεράστιο φόβητρο αυτός ο ξάδερφος!
Αμ αυτός; Η απόλυτη απάντηση στο #4!
Και όλοι τρέχαμε σαν τα χαζά για να μην είμαστε το σάπιο μύδι.
Ήταν εκείνες οι εποχές που δεν ξέραμε την αξία των χρημάτων, οπότε για να δειχτούμε, λέγαμε …κάτι ψιλά μωρέ!
Και στην τελική τι ήταν μωρέ τα εκατομμύρια; Τίποτα πεπερασμένα νομίσματα;
Κι όταν σκαλώναμε και δεν ξέραμε μεγαλύτερους αριθμούς, το τερματίζαμε κάπως έτσι!
Ήταν η φράση με την οποία εμείς τα αγοράκια, επιβεβαιώναμε τον …παιδικό μας ανδρισμό. Στο τέλος βέβαια, τις τρώγαμε μπροστά από τις τουαλέτες των κοριτσιών!
Όταν μας έλεγαν για τις καινούριες κούκλες που τους πήρε η νονά ή τα 15 γκολ που έβαλαν στον χθεσινό αγώνα για το μεγάλο τουρνουά της αλάνας κι εμείς απλά …δε δίναμε δεκάρα!
Μια από τις πλέον αγαπημένες και κλασσικές εκφράσεις που χρησιμοποιούσαμε στις εκδρομές, όταν επιτέλους φτάναμε στον προορισμό μας! Θυμάστε;