Τον άντρα να τον μετράς στις πράξεις, όχι στην σκληράδα!
Γράφει ο Λουκάς Αναγνωστόπουλος Αρρενωπός. Λιγομίλητος, με περιπέτειες που αφήνουν σημάδια σε κορμί, πρόσωπο και ψυχή. Το βλέμμα του σκοτεινό κουβαλάει πίκρες και πληγές από τόπους, πρόσωπα και μάχες. Έρχεται και φεύγει ξαφνικά χωρίς εξηγήσεις και χωρίς να δίνει λογαριασμό, έτοιμος για νέες εμπειρίες. Οι συναντήσεις του είναι γεμάτες καπνό, αλκοόλ, καταχρήσεις και ακολουθούν περίοδοι μοναστηριακής απομόνωσης. Παραδεχτείτε το. Οι περισσότεροι άνδρες έχουμε ζηλέψει αυτό το αρχέτυπο και έχουμε προσπαθήσει να τον υποδυθούμε άλλοτε μ’ επιτυχία και άλλοτε με κωμική αποτυχία. Φαντάζομαι, καθότι σκληρός άνδρας δεν υπήρξα ποτέ για να έχω ιδία πείρα, ότι το πρότυπο αυτό συγκινούσε και εξακολουθεί να συγκινεί σημαντικό μέρος των κυριών που επιθυμούν περιπέτειες με μυστηριώδεις και σκληρούς τύπους. Περιπέτεια, μυστήριο, πάθη και έντονες στιγμές. Αναμφίβολα ακούγεται και είναι γοητευτικό αυτό το είδος άνδρα. Δυστυχώς υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που είναι λιγότερο γοητευτικά. Με τον σκληρό άνδρα αναπόφευκτα πάει μαζί και η σκληράδα σε λόγια και πράξεις. Δύσκολα δένεται, ακόμα πιο δύσκολα θα είναι εκεί να σε πάρει αγκαλιά, να σταθεί μαζί σου τις ώρες που τον έχεις ανάγκη, τις ώρες που η αγκαλιά και δυο γλυκές κουβέντες είναι σημαντικότερα από το πάθος και το μυστήριο. Έρχεται και φεύγει από την ζωή σου μεγαλώνοντας κάθε φορά την λαχτάρα και το μυστήριο. Θα ήταν μονομερής και στερεοτυπική η όποια περιγραφή και ανάλυση της σκληράδας εάν περιοριζόταν μόνο σε αυτό τον τύπο άνδρα. Διότι καλοί μου κύριοι σας έχω νέα (που δεν είναι τόσο νέα). Μπορεί ζόρικοι να μην είμαστε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν φερόμαστε σκληρά στις γυναίκες, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε. Οι υποσχέσεις που δεν τηρούνται, τα μεγάλα λόγια που δεν συνοδεύονται από πράξεις, η φυσική και συναισθηματική απουσία μας τις ώρες που μας χρειάζονται (και δεν είναι πολλές, πιστέψτε με), οι άτοπες και άκαιρες συγκρίσεις, η προσπάθεια επίδειξης ανδρισμού και το «ποιος είμαι εγώ» σε κοινές παρέες και ιδιωτικά μπορούν να πληγώσουν πολύ περισσότερο και διαρκώς μια γυναίκα από την περιπέτεια ή την σχέση που θα έχει μια φορά μ’ έναν ζόρικο τύπο. Προφανώς και οι ζόρικοι τύποι θα συγκινούν τις γυναίκες. Η καθημερινότητα δείχνει ότι επιλέγουν τους καθημερινούς τύπους, όχι από ανάγκη και συμβιβασμούς όπως αφελώς πιστεύουμε αλλά γιατί για κάποιο μυστηριώδη λόγο θεωρούν ότι ο τυπάκος της διπλανής πόρτας μπορεί να σταθεί επάξια ως σύντροφος ή/και πατέρας. Οφείλουμε λοιπόν να τιμήσουμε αυτή την επιλογή εφόσον μας ενδιαφέρει εξίσου η γυναίκα. Με ποιο τρόπο; O καθένας ας διαλέξει αυτόν που του ταιριάζει. Εγώ πάλι θα επιμείνω στο ν’ ακούμε και να εξηγούμε. Άκου τι έχει να σου πει και κάνε τις εξηγήσεις σου τίμια με λόγια και έργα. Δεν είναι εύκολο και οι εξηγήσεις μας δεν θ’ αρέσουν πάντα. Από την άλλη όμως ποιος είπε ότι η αγάπη είναι χαλαρός περίπατος στο πάρκο; Πηγή: wp.loveletters.gr
