Μία ρεπόρτερ μπήκε σε κλαμπ ανταλλαγής συντρόφων και περιγράφει τα όσα είδε

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου πέρασε, αλλά μία ρεπόρτερ θα κάνει καιρό να την ξεχάσει. Ηταν η ημέρα που η Φραν Μπλάντι, του AFP, μπήκε σε ένα κλαμπ ανταλλαγής συντρόφων, στο Παρίσι και σε άρθρο της περιγράφει τα όσα είδε εκεί.

Ενας- ένας, λογιστές, μηχανικοί, επιχειρηματίες, γονείς, μπαίνουν στο διακριτικό κλαμπ στις όχθες ενός παριζιάνικου καναλιού, όπου τα απαλά φώτα τρεμοπαίζουν στο εσωτερικό που είναι διακοσμημένο με ζεστά, αισθησιακά κόκκινα και βιολετί.

Ζευγάρια όπως η Ναταλί και ο Αντόνιο, ο Μαξίμ και η Αουρέλια, μπαίνουν σε αυτό που μοιάζει με ένα συνηθισμένο κλαμπ, με ένα μεγάλο μπαρ, πλούσιο μπουφέ. Ομως, με μία πιο προσεκτική ματιά, δίπλα στις σαμπανιέρες και τα φιστίκια στο μπαρ, υπάρχουν γυάλινα βάζα γεμάτα προφυλ.

Το Quai 17 είναι ένα από τα περίπου 500 swingers clubs, ή πιο απλά κλαμπ ανταλλαγής συντρόφου, που υπάρχουν σε όλη τη Γαλλία. Κάτι που ήρθε ξανά στην επικαιρότητα χάρη στη δίκη του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν. Ο ίδιος αρνείται ότι διοργάνωνε ιδιωτικά όργια με ιερόδουλες, αν και παραδέχεται ότι έχει πάρει μέρος σε τέτοιες… συναντήσεις στις οποίες «άνδρες και γυναίκες ζουν τις απολαύσεις του σεξ».

«Υπάρχουν τόσοι πολλοί γνωστοί άνθρωποι όπως ο Στρος-Καν, που έρχονται εδώ αλλά και σε άλλα τέτοια κλαμπ», λέει ο Μπερνάρ Κρουζά, ιδιοκτήτης του Quai 17, μιλώντας στο AFP. «Ανθρωποι που βλέπω στην τηλεόραση, αστυνομικοί, δικηγόροι, δικαστές που έρχονται εδώ», συμπληρώνει ενώ ακούγεται απαλή μουσική στο βάθος. «Ολοι έχουμε μία κρυμμένη σεξουαλική πλευρά», συμπληρώνει.

Η φήμη της Γαλλίας ως «φυτώριο» σεξουαλικής απελευθέρωσης χρονολογείται από την εποχή της φιλοσοφικής αντίδρασης ενάντια στους ηθικούς περιορισμούς της εκκλησίας του 16ου αιώνα. Εκατοντάδες χρόνια αργότερα, υπάρχουν πολλά τέτοια μέρη, από ελεεινές σάουνες, μέχρι σικ κλαμπ στα οποία πληρώνει κανείς αδρά για να μπει και υποδέχονται ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα που θέλουν να ζήσουν σεξουαλικές συγκινήσεις.

Σύμφωνα με τον Κρουζά, το συνηθισμένο πλήθος μεγαλύτερων ζευγαριών που θέλουν να βάλουν λίγο «αλατοπίπερο» σε ένα γάμο που έχει βαλτώσει, ήρθαν να προστεθούν νεαροί που αναζητούν την έξαψη. Χάρη στο ίντερνετ, την τηλεόραση, αλλά και βιβλία όπως το «50 αποχρώσεις του γκρι», αυτό που έως τώρα ήταν ταμπού, πλέον έχει γίνει μόδα, συμπληρώνει.

Κάποιοι εμφανίζονται ντυμένοι κατάλληλα για επίσημο δείπνο, άλλοι με αποκαλυπτικά δερμάτινα και δαντελωτά σύνολα, ζαρτιέρες και πανύψηλα τακούνια. Η βραδιά ξεκινά αργά, με τα ζευγάρια να πίνουν σαμπάνια, να τσιμπολογούν από τον μπουφέ και να εξετάζουν τους τριγύρω τους.

Η Ναταλί, λογίστρια 46 ετών και ο Αντόνιο, επιχειρηματίας 47 ετών, είναι παντρεμένοι τα τελευταία 25 χρόνια, έχουν τρία παιδιά, αλλά άρχισαν να συχνάζουν σε τέτοια κλαμπ για να σπάσουν τη ρουτίνα. «Με αυτό τον τρόπο δεν κοιτάς αλλού, δεν απατάς. Αγαπώ τη σύζυγό μου», λέει ο Αντόνιο. «Πρέπει να απολαμβάνεις τη ζωή», συμπληρώνει.

Η Ναταλί από την πλευρά της αντιμετωπίζει αυτή τη συνήθειά τους σαν ταμπού, λέει ότι είναι κάτι παρεξηγημένο. «Εδώ σεβόμαστε τους ανθρώπους», λέει ο σύζυγός της. «Αν πεις όχι, είναι όχι. Κάποιες βραδιές δεν γίνεται τίποτα», προσθέτει εκείνη.

Ο 24χρονος Μαξίμ, που κάθεται στο μπαρ με την 23χρονη σύντροφό του επί τρία χρόνια Αουρέλια, λέει ότι συχνά είναι οι μικρότεροι εκεί μέσα. Για να αποφύγουν τις ζηλοτυπίες, έχουν βάλει όρια. Ποτέ δεν προχωρούν πέρα από τα χάδια και καμιά φορά εκείνη έρχεται πιο κοντά με κάποια γυναίκα. «Ξέρουμε τα όριά μας πριν έρθουμε εδώ», εξηγεί ο Μαξίμ. Ομως, τους τελευταίους έξι μήνες που το κάνουν αυτό, μόνο δύο φορές έχουν βρει κάποιον με τον οποίο έχουν την κατάλληλη χημεία ώστε να προχωρήσουν περισσότερο τα πράγματα.

Η δίκη του Στρος-Καν επικεντρώθηκε κατά κύριο λόγο στο αν γνώριζε ότι οι γυναίκες με τις οποίες συνευρίσκονταν ήταν ιερόδουλες. Ο Κρουζά λέει ότι κάποτε δέχθηκε παράπονο από πελάτη ότι μία γυναίκα ζήτησε χρήματα και αμέσως την έδιωξε.

Οσο προχωρά η νύχτα, άλλοι χορεύουν και άλλοι εξερευνούν τους διαδρόμους του κλαμπ. Κρεβατοκάμαρες με μαξιλάρια σε animal print είναι ανοιχτές για να σταματήσει κανείς και να τις δει. Επίσης, υπάρχει ένας άνετος κινηματογράφος, που προβάλει πορνό, αλλά και ιδιωτικά δωμάτια για ζευγάρια που θέλουν να μείνουν μόνα.

Ενας μπράβος φροντίζει να παρακολουθεί τα πάντα, ώστε να βεβαιώνεται ότι υπάρχει σεβασμός από όλους. Ενα άλλο ζευγάρι, η δασκάλα Αρτεμίσα και ο σύντροφός της Κίριλ, ένας δημόσιος υπάλληλος, παρακολουθούν τα γυμνά σώματα που σπαρταρούν σε ένα κρεβάτι. «Δεν συμμετέχουμε ιδιαίτερα, αλλά είναι ερεθιστικό», λέει εκείνη γελώντας.