Μια ιστορία αγάπης και ελπίδας: Η Στέφανη μιλά για τη ζωή με την κόρη της με σύνδρομο Down
“Κυοφορώ έναν άγγελο, με έξτρα αγάπη, έξτρα αγκαλιές, έξτρα φιλιά και ένα έξτρα χρωμόσωμα.” Με αυτά τα λόγια, η Στέφανη Θεοφάνους μοιράζεται μαζί μας την ιστορία της απρόσμενης εγκυμοσύνης της στα 37 της χρόνια. Η κόρη της, Μοδέστια, γεννήθηκε με σύνδρομο Down και έχει γίνει η αγαπημένη όλης της οικογένειας.
Η Στέφανη θυμάται τη στιγμή που έμαθε για την εγκυμοσύνη της και τις αρχικές ανησυχίες της. Όμως, η αγάπη και η αποδοχή πάντα επικρατούσαν. “Όταν έμαθα ότι η Μοδέστια θα γεννιόταν με σύνδρομο Down, τα πάντα άλλαξαν,” λέει. “Αλλά ήμουν αποφασισμένη να την κρατήσω και να την αγαπήσω όπως κάθε παιδί.”
Η Στέφανη αφηγείται πώς η πρώτη αγκαλιά με την Μοδέστια ήταν κάτι μαγικό και ανεπανάληπτο. “Ήταν η στιγμή που κατάλαβα ότι όλα θα πάνε καλά,” λέει με συγκίνηση.
Οι αδελφοί της Μοδέστιας, εννέα και επτά ετών τότε, αγκάλιασαν την αδελφή τους με αγάπη και προστασία, δείχνοντας τη δύναμη της οικογένειας. “Η Μοδέστια μας έφερε πιο κοντά ως οικογένεια,” λέει η Στέφανη. “Με την κόρη μου ξαναγεννήθηκα.”
Η Στέφανη περιγράφει τις προκλήσεις, αλλά και τις χαρές του να μεγαλώνει ένα παιδί με σύνδρομο Down. “Η Μοδέστια μπορεί να μη μιλάει ακόμα με ολόκληρες προτάσεις, αλλά η αγάπη και η επικοινωνία μας είναι ισχυρή,” λέει. “Κάθε μέρα μαζί της είναι ένα δώρο.”
Η Στέφανη μοιράζεται επίσης το μήνυμα της μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, δείχνοντας σε όλο τον κόσμο πόσο φυσιολογική και όμορφη μπορεί να είναι η ζωή με ένα παιδί με σύνδρομο Down. “Τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν ανιδιοτελή και αγνή αγάπη,” λέει. “Η αγκαλιά τους είναι σφικτή και αληθινή.”
“Με τη γέννηση της Μοδέστιας, άνοιξε ένας καινούργιος κόσμος μπροστά μου,” λέει η Στέφανη με συναίσθημα. “Οι αρχικές ανησυχίες και φόβοι μου εξανεμίστηκαν. Ό,τι φοβόμουν πως δεν θα μπορούσα να κάνω με την κόρη μου, τώρα το υπερβαίνω με ευκολία. Η Μοδέστια είναι εκπληκτικά προσαρμόσιμη και μαθαίνει γρήγορα. Παρόλο που η ηλικία της δεν της επιτρέπει ακόμη να ασχοληθεί με δραστηριότητες όπως το μπαλέτο, το σύνδρομο Down της έχει χαρίσει μια εκπληκτική ευλυγισία. Ακόμα και στον ύπνο της, τα ποδαράκια της είναι πάντα ανοιχτά. Έχω τόσα πολλά όνειρα για εκείνη, όνειρα που ποτέ δεν θα είχα φανταστεί χωρίς την ύπαρξή της.”
“Το σπίτι μας έχει γεμίσει με παιχνίδια, γέλια, παιδικές φωνές και ζωγραφιές στους τοίχους από την Μοδέστια. Παίζουμε, ζωγραφίζουμε, και η μικρή μας δημιουργεί έναν υπέροχο χαρούμενο χαμό. Είναι σαν οποιοδήποτε δίχρονο παιδί, γεμάτο ενέργεια και περιέργεια, ανοίγει τους πάγκους, βγάζει τα πράγματα και αν της μιλήσω αυστηρά, ανταποκρίνεται με τα πιο χαριτωμένα καμώματα.”
“Η Μοδέστια ακόμα δεν μιλάει πλήρεις προτάσεις, αλλά μπορεί να πει τα βασικά, όπως ‘μαμά’, ‘παπά’, και ‘αγαπώ σε’. Πρόσφατα άρχισε να περπατάει. Αν και πιο αργά από άλλα παιδιά, αυτό δεν μας εμποδίζει. Σύντομα θα τρέχει και εγώ θα τρέχω μαζί της.”
“Είμαι τόσο ευτυχισμένη και ευλογημένη που έχω την Μοδέστια στη ζωή μου. Με την κόρη μου ξαναγεννήθηκα και νιώθω την αγάπη και την ενέργειά της κάθε μέρα. Είμαι ερωτευμένη μαζί της, όπως και όλοι στην οικογένεια μας.”
“Τώρα, δεν εργάζομαι πια καθώς θέλω να είμαι δίπλα στην Μοδέστια, να την προσέχω και να την πηγαίνω στις θεραπείες της. Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να αφιερώσω χρόνο μαζί της και να έχω ποιοτικές στιγμές. Η μητρότητα ήταν πάντα προτεραιότητα για μένα, πέρα από την καριέρα. Θέλω να ζω κάθε στιγμή μαζί τους.”
“Τα παιδιά με σύνδρομο Down διαθέτουν μια ανιδιοτελή και αγνή αγάπη. Οι αγκαλιές τους είναι γεμάτες αλήθεια και θαλπωρή,” λέει η Στέφανη. “Μέσα από την εμπειρία μου, θέλω να μοιραστώ με όλο τον κόσμο την ομορφιά της ζωής με ένα παιδί με σύνδρομο Down. Αναρτώ βίντεο με την Μοδέστια στα κοινωνικά δίκτυα, δείχνοντας πόσο φυσιολογική και όμορφη είναι η ζωή μας.”
“Ενημερώνω τους ανθρώπους για το σύνδρομο Down, ώστε να μην υπάρχουν προκαταλήψεις και να μην νιώθουν ντροπή για τα παιδιά τους. Σήμερα, με τις πολλές διαθέσιμες θεραπείες, τα παιδιά με σύνδρομο Down μπορούν να εξελιχθούν απίστευτα. Στην Κύπρο, έχουμε παιδιά με σύνδρομο Down που έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα, ακόμη και να τελειώσουν πανεπιστήμιο.”
“Ο γιατρός μου με υποστήριξε πλήρως και δεν με έκανε ποτέ να αμφιβάλλω για την απόφασή μου να κρατήσω την Μοδέστια. Δυστυχώς, ξέρω άλλες περιπτώσεις όπου δεν υπήρχε η ίδια υποστήριξη. Οι γιατροί μπορεί να γνωρίζουν ιατρικά για το σύνδρομο Down, αλλά μόνο ένας γονιός μπορεί πραγματικά να καταλάβει τι σημαίνει αυτό.”
“Δεν φοβάμαι για το μέλλον,” λέει η Στέφανη με αποφασιστικότητα. “Ξέρω τις δυνάμεις μου και είμαι έτοιμη να στηρίξω την Μοδέστια σε κάθε βήμα. Τα παιδιά με σύνδρομο Down μπορούν να είναι αυτάρκη και να ζήσουν μια πλήρη ζωή, αρκεί να έχουν την κατάλληλη υποστήριξη.”
Καταλήγοντας, η Στέφανη είναι γεμάτη ελπίδα και δύναμη για το μέλλον. “Δεν φοβάμαι τίποτα,” λέει. “Η Μοδέστια είναι η δύναμη μου και η χαρά μου. Μαζί της, κάθε μέρα είναι μια νέα περιπέτεια.”
